نهال گیلاس تکدانه مشهد

نهال گیلاس تکدانه مشهد درختی پر بار است ، قابلیت حمل و نقل مناسب، همچنین بازار پسندی مناسب دارد،رنگ پوست آن قرمز تیره و رنگ گوشت آن قرمز و بافت سفتی دارد و میوه آن قلبی شکل است.

گیلاس از تیره گلسرخیان و بومی مناطق جنوب شرقی اروپا و آسیای غربی است. گیلاس احتمالا از منطقه‌ای بین دریای سیاه و دریای خزر منشاء گرفته است. برخی از ارقام گیلاس خودناسازگار و دگر ناسازگار هستند و نیاز به ارقام گرده دهنده دارند. برای این منظور از از ارقام گرده دهنده به نسبت ۱ به ۹ و حتی نصف به نصف استفاده می شود. گیلاس Prunus avium به خانواده Rosaceae تعلق دارد. نهال گیلاس تکدانه موجود پیوندی و مشهدی می باشد.

گیلاس و آلبالو از درختان میوه مناطق معتدل سرد بشمار می‌آیند. نیاز سرمایی جوانه‌های گیلاس در حدود ۵۰۰ تا ۱۲۰۰ ساعت است. گیلاس به سرما مقاوم است و دمای ۲۵- درجه سانتی گراد را تحمل میکند

گیلاس نیز مانند درخت هلو و گوجه دارای شاخه‌های کاذب میباشد که هنگام هرس باید حذف شوند. زیرا شاخه‌های کاذب یا شیفون فقط حاوی جوانه‌های زایشی بوده و در نوک شاخه جوانه رویشی دارند.

مسئله‌ای که در مورد نهال گیلاس تکدانه مشهد باید توجه کرد این است که درختان گیلاس از نظر پذیرش گرده توسط مادگی گل‌ها دارای حالت‌های خودناسازگاری (گرده یک درخت گل‌های همان درخت را نمی‌تواند بارور کند) و دگرناسازگاری (گرده یک درخت، گل‌های سایر درختان را نمی‌تواند بارور کند) هستند. به همین دلیل علاوه بر کاشتن انواع مختلف گیلاس در یک باغ بهتر است که از یک درخت گرده دهنده همانند آلبالو در باغات میوه استفاده شود. گرده‌های درختان آلبالو به خوبی گل‌های درختان گیلاس را گرده افشانی و بارور می‌کنند.

بدین منظور می‌بایست حداقل به ازا هر ۹ درخت گیلاس، یک درخت آلبالو در باغ کاشته شود و یا اینکه از انواع مختلف گیلاس در یک باغ و در کنار هم استفاده کرد. در مقایسه با سایر درختان میوه هسته دار (همانند آلبالو آلو زردآلو) محصول درختان گیلاس زودتر به مرحله برداشت می‌رسد و در ۵-۳ سالگی محصول خوبی تولید می‌کنند. عمر اقتصادی یک درخت گیلاس در نمونه‌های مختلف این درخت متغیر و مختلف است، اما به شکل میانگین ۳۰-۲۰ سال ذکر شده است. درخت گیلاس در انگلیسی با نام‌هایی همچون Wild cherry گیلاس وحشی Sweet cherry گیلاس شیرین Bird cherry گیلاس پرنده و Gean خوانده می‌شود.

نیاز‌های محیطی نهال گیلاس تکدانه مشهد

آبیاری:
گیلاس‌ها به مناطقی که دارای بارندگی زمستانی است نیاز دارند. اما وجود باران در تابستان و بخصوص در زمان برداشت محصول به ضرر این گیاه است، زیرا میوه برخی از ارقام گیلاس بخصوص آن‌هایی که گوشتی نرم دارند در برابر مشکل ترکیدگی ناشی از باران Rain ceacking بسیار حساس هستند. از طرفی خشکی خاک در تابستان منجر به عدم محصول دهی مناسب این درختان می‌شود بنابراین درختان جوان را می‌بایست زمانی که سطح خاک خشک شد آبیاری کرد که در طی فصل تابستان می‌تواند حدود ۳-۲ مرتبه آبیاری در طی هفته لازم باشد، اما درختان بالغ بزرگ را می‌تواند یک بار در هفته آبیاری کرد.

عمق آبیاری باید در حدی باشد که حداقل یک متر از خاک را به شکل عمودی به خوبی مرطوب کند. همچنین محدوده آبیاری بهتر است که حتما در سایه انداز درخت باشد و اگر تنه درخت را مرکز یک دایره در نظر بگیریم، دایره‌ای به قطر ۶۰ سانتیمتر (شعاع ۳۰ سانتیمتر) حتما باید به خوبی آبیاری شود.

نور:
وجود نور مستقیم آفتاب حداقل به مدت ۸-۶ ساعت برای درختان گیلاس ضروری است. مکان‌هایی که از نور کمی برخوردار هستند یا میوه تولید نمی‌کنند و یا میوه‌های کمی که تولید میکنند ترش مزه است. در واقع وجود نور مستقیم آفتاب در شیرین شدن میوه‌های درختان گیلاس تکدانه نقش دارد.

دما:
گیلاس در مناطقی که تابستان‌های خشک و خنک دارند خوب به عمل می‌آید. تابستان‌های داغ و گرم برای این گیاه مناسب نیست. زیرا چنین شرایطی موجب می‌شود که میوه‌هایی با دو هسته به هم چسبیده و یا میوه‌های دو قلو شکل گیرد که اگرچه از نظر شکل جالب هستند، اما از نظر اقتصادی موجب کاهش کیفیت محصول می‌شوند. تحمل سرمای درختان گیلاس در برابر سرمای زمستان حدود ۲۵-درجه سانتیگراد است و برای اینکه نیاز سرمایی این گیاه برطرف شود و بتواند به فعالیت گلدهی خود ادامه دهد می‌بایست در حدود ۱۲۰۰-۵۰۰ ساعت را در طی زمستان حتما در دمای زیر ۷ درجه بگذارند. به همین دلیل کاشت این گیاه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری یا امکان پذیر نیست و یا نتیجه خوبی در میوه دهی نخواهد داشت. زیرا در چنین مکان‌هایی نیاز سرمایی این درختان برطرف نمی‌شود.

خاک:
نهال گیلاس تکدانه مشهد به دلیل داشتن ریشه‌های کم عمق و سطحی نیاز به خاک با زهکشی و بافت خوب تا عمق ۱/۵ متری است. بهترین نوع خاک برای نهال گیلاس تکدانه، خاک‌های لومی شنی است و می‌توان گفت: این خاک تقریبا نوعی خاک معمولی است که حاوی شن می‌باشد و به همین دلیل زهکش خوبی نیز دارد. زهکش خوب خاک برای درختان گیلاس مهم است، زیرا این درختان خاک‌های مرطوب را تحمل نکرده و ریشه هایشان خواهد پوسید. همچنین خاک‌های اسیدی برای این درختان مناسب نیستند و بهتر است خاک محل کاشت کمی قلیایی باشد. البته زیاده روی در افزایش اسیدیته خاک و قلیایی کردن بیش از اندازه آن نیز اثر منفی در رشد این گیاهان دارد. در باغات گیلاس اگر درختان گیلاس بر روی پایه‌های بذری قرار داشته باشند (یعنی با عمل پیوند تکثیر شده باشند، اما پایه با کاشت بذر و رشد گیاه از بذر حاصل شده باشد) فاصله درختان را به دلیل قوی بودن پایه حدود ۸-۷ متر باید در نظر گرفت. اما بر روی سایر پایه‌ها بخصوص انواع کوتاه قامت می‌توان این فاصله را کمتر و در حدود ۵-۴ متر در نظر گرفت.

کود دهی
چگونه بفهمیم درخت گیلاس کود نیاز دارد؟
برخی از پرورش دهندگان به میزان رشد سالانه شاخه‌های گیلاس توجه می‌کنند. بدینصورت که گفته می‌شود شاخه‌های گیلاس در طی سال می‌بایست به اندازه ۳۷-۲۵ سانت رشد کنند و درختی که شاخه هایش تا این حد رشد نمی‌کند و رشد سالانه شاخه‌های آن کمتر از ۲۰ سانت است حتما باید از کود استفاده شود تا رشد آن تحریک گردد. از طرفی تغییرات موجود در وضیعت سلامتی برگ‌ها نیز نشانه خوبی برای تشخیص مصرف کود است. یعنی اگر برگ‌ها در طی تابستان رنگ پریده و سبز کم رنگ به زرد بودند و یا از سالی به سال دیگر اندازه آن‌ها کوچکتر می‌شود و یا قبل از رسیدن پاییز می‌ریزند و خزان زودرس دارند می‌بایست حتما از کود استفاده و درخت را تقویت کرد. اما اگر این علائم وجود ندارد و در ضمن درخت رشدی مناسب و گلدهی و میوه دهی خوبی دارد، استفاده از کود موجب رشد رویشی بیش از اندازه و کاهش گلدهی می‌شود.
برخی از پرورش دهندگان کود با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ و یا ۲۰-۲۰-۲۰ را برای این درختان مناسب می‌دانند و برخی نیز اظهار می‌کنند که درختان گیلاس نسبت به پتاسیم و فسفر حساس نیستند و استفاده از کود‌هایی که حاوی این عناصر می‌باشد بهتر است زمانی انجام شود که آزمایشات تست خاک کمبود این دو عنصر در خاک را نشان دهد و یا اینکه نشانه‌های کمبود را بر روی درخت ببینیم. مثلا درخت گیلاسی که از نظر رویشی مشکلی ندارد، اما گل کم تولید میکند و یا میزان تبدیل شدن گل‌ها به میوه کم است، نیاز به فسفر و پتاسیم در خاک دارند. چنین پرورش دهندگانی که این اعتقاد را دارند (وجود نیتروژن را در مقایسه با فسفر و پتاسیم مهمتر می‌دانند) به طور کل از فرمول‌هایی همانند ۸-۴-۱۶ استفاده می‌کنند که میزان نیتروژن آن بیش از فسفر و پتاسیم است.

کاشت نهال گیلاس تکدانه مشهد :
مرحله اول : حفر چاله به عمق نیم متر .
مرحله دوم : قرار دادن نهال گیلاس تکدانه درون چاله ( نکته :زیر چاله مخلوطی از خاک نرم و کود حیوانی پوسیده با نسبت 2بیل کود 4بیل خاک نرم ریخته شود)
مرحله سوم : اطراف نهال گیلاس تکدانه را با مخلوطی که از قبل درست کردیم پر کردیم
مرحله چهارم : روی اون رو با خاک های چاله حفر شده پر میکنیم . بعد از خاک ریزی به نهال آب دهید تا هواگیری کامل انجام شود.